Karanlığında kaybolduk kış gecesinin
iliklerimize işleyen dondurucu sessizliğinde
yıldızlar bulutlarla ısınır
ıslak yollarımıza dökülür gece
biz üşürüz altında bulutların
bulutlar buralarda dağlarda yüce

ayaklarınızın altından kayan deri değildir
yapışkan renkli bir sıvı
seni alıp götürür bilemediğin yere
kaçmak istesen bile yürümez ayakların
kokular yayılırken sulara çimenlere
belki takılacaksın bir çalının ucuna

siyah ince bir örtü örtülür üzerine
yollar yorgun ve tükenir kavşakta
seni bekleyen biri gölgesinde resmini
okuduğunda titrer
ellerinde titrek bir sıcaklığın dayanılmaz sancısı
duracaktır durakta senin gelme saatin

kimi kez beyaz karanlıklar daha karanlık
ağaçlar ,sokaklar, çiçekler solgun
bir sarı ışık görseniz tutulursunuz
buz bağlamış dere yataklarının
ve bir cesetin morarmış damarlarının
en köhne yerinde unutulursunuz