1/2+1/2-1=0

Ucu kırık bir hayatın yaşanmamış yazgısına bakar orospu ruhlu âşıklar
Bedenin maskesine çarpar masum çocuklar
Ve çocuklar ölür zillet anlarında gecenin bir 1/2+
1/2’e tamamlar anlam kendini, tıpkı aşk gibi; biraz bilmece, biraz...

Uzaktan seven bir çocuğun cesaretidir platonik yalnızlıklar
Yırtar geçer, tek bendi yalnızlıktır masum çocukların
Ancak bir çocuğun gözleri anlar masum çocukları ve maskesi yırtılır, yüreğine işler -1
Ve hiçe tamamlar anlam kendini, tıpkı çocuk gibi; biraz bilgece, biraz...


İnsan üniformasına tapar rezil çocuklar
Kemiklerinden anahtar yapıp yalnızlığa kilitler kendini başı dik çocuklar
Bir bedende iki çocuk, adı aşk
Biri orospulara ruh olur, diğeri platoniklere yalnızlık.




mükemmel bir bütünlük içersinde ,kusursuz ve akıp giden bir anlatımla okuyucuyu çepeçevre sarmayalan bir şiirdi,tabrikler...

karanlık ve nemli, kültablaları devrilmiş bir hücdere mırıldanılan sitem yüklü iç geçirme gibi.......