Seyyahım ben,
Irkı tarafından tükürülmüş
Dünyaya yabancı
Geleceğin dişleri arasında.

Toprak tüm köklerimi yutmuş sanki
Hava dallarımı kırmış
Ateş tüm illüzyonlarımı yakmış
Ve su mirasımı boğmuş.

Evime dönmek istiyorum,
Yolumu bilmiyorum...
Kim olduğumu bilmiyorum
Denizci mi, deniz kızı mı?
Sebepsiz kaçak, topraksız yolcu
Devrilmiş zamanların gerçek çocuğu
Belki de kapalı bir çift gözün arasındaki mesafe.

Evime dönmek istiyorum...
Tüm işaretler yanmış olsa da,
Küllere inanmak istiyorum...

Bir oda vardı hatırlıyorum
Bir kalbin kenarında
Kapısına kilit vurulmuş olsa da
Belki bir kelime
Belki bir tekme
Yıkıp da duvarları
İçeri girmek istiyorum ...

Çok uzundu yolculuğum,
Yorgunum...
Artık evime gitmek istiyorum,
Uyumak istiyorum.

Bir cümle kurup tüm duvarları delecek,
Annemin koynuna uzanmak istiyorum...


Zeynep Süberk - Heinz Rudolf Kunze ortak çalışması.