Susuyom
Yağmur oluyom sonra
Gece oluyom
Hatta bazen çok karanlık
Çok ıslak
Şimşek
Fırtına
Gök gürültüsü
Kendi geceliğimden korkuyom,
Bi şiir yazıyom
Saçma,
Bi masal anlatıyom kendime
Kurt kızı yiyo mesela,
Cüceler tecavüzcü,
Yok diyom yok
Bozma masalları,
Bi şarkı dinliyom
Arabada beş
Evde onbeş
Okkalı bi küfür ediyom,
Uyuyayım diom, kabus
Uyanayım gerçek,
Saatim durmuş
Zamanı da bilmiyom,
İçsem
Karışacak gerçekle hayal
İçmesem
Duvarı kıracam elim acıyacak,
Susuyom
Sus diom kendime
Sus
Otur bi kitap oku
Kara kitap
Orhanın ne suçu var
Orhan pamuğa küfrediyom,
Bi sigara yakıyom
Ateşi düşüyo yere
Yer yanıyo
ben alev alıyom
su döksem
su boğulacak,
ne garip şu ‘özlemek’ kelimesi
düşünce iki harf
bambaşka bi kelime kalıyor geriye
oda özlemekle bir işte,
kalk diom
kalk çık sokaklara
sokaklar kar
yok üşümüyom da
senli bir anı düşününce,
sokaklar üşüyor beni görünce,

dostlar geliyor başsağlığına
duymuşlar bir düşüm ölmüş
dostlar sağ olsun
ben solundayım hayatın
hani şöle biraz itsen
ha düştüm ha düşecem,
sus diom kendime
sus
susmak için
iki harf düşür
özlemek’ten