Ömürlük hikayemiz söyle kaç devri gizler
Düştüğü yerde kalmış çocukluğumdan gözler

Merdiven çıkar gibi yorgun düşen umutlar
Tüylerim gibi titrek sarı kısacık otlar

Sığmazdı yedi köye dağılırken çokluğum
Bir bozkır yamacına düş eken çocukluğum

Her düşüm bir yıldıza takılıp kayıp gider
Gözyaşım kederimi nasıl yıkayıp gider

Sevgili öper gibi öpüp mavi yanaktan
Her düşüm yorgun düşse n’olurdu oynamaktan

Gönlümüz bağlansa da ince ince iplere
Uçmazlar düşlerimiz istediğimiz yere

Bir deri soyar gibi kendinden soyabilmek
Haddimize mi canım düşleri sayabilmek

Kuşlar mı daha gerçek düşler mi kim bilecek
Bu bir uçma hevesi illa ki yeltenecek

Düşlerimle birlikte kaybettim yoldaşımı
Alıp benden götürsen şu hayırsız başımı

Geceler ayağıma dolanır çocukluğum
Her düşe yattığımda sıkılıdır yumruğum





Hayrettin YAZICI