Bir geminin siyah dumanı gibi
İçimde Tütüyorsun
Yahut bir sigaranın son yudumu gibi
Karartıyor ve Kararıyorsun
Siyahların içinde senin matemin
Gittikçe hiçleşiyorsun.

Bir kuşun gitmeye kanatlanışı gibi
Üstelik uçmayı bilmeden,
Tam gidecekken düşüp çakılırcasına içime
Gittikçe yoruluyor, yoruyorsun.

Bir çocuğun büyümeye hevesi gibi
Coşuyorsun kimi zaman içimde
Büyüyünce de eskiyi özleyen
Ve ne büyüyen ne küçük olabilen
Ortalarda, içimde bir yerlerde
Gittikçe eriyorsun.

Beklemek kalbinin olgunlaşmasını
Çorak çöllere yağmur beklemek gibi
Bekleyeni var oysa, yine de
Yüzüme yüzüme yağıyor yağmur
Islatıyorsun.
Gittikçe yüzümden akıyorsun.

Kırıyorsun, döküyorsun
Hiç olmadık zamanlarda gülümsüyorsun
En kötü anımda kızıyorsun
En iyi anımda kaçıyorsun
Fırtınalarda savuruyorsun
Fakat ne olursa olsun
İçimden çıkamıyor
Gittikçe ben oluyorsun…
BAŞAK KURU