İkimiz mavi gözlü bir deniz
Birlikte köpürmekteyiz
İkimizinde surları çok yüce
Dağlar çevirmiş iyice
Ebencet çalkalanmaktayız
Sanırsın körpe tayız
Hatırlamasak da
Yüreğimizde Adem’den kalma
İlk kaynama
Musa’dandır iki belik saçlarımız
Elimizde kadim bir asa
Söyle neylerdik Nuh Tufanı olmasa
Bu yüzden mi köpürmekteyiz
Bu yüzden mi kırık ümitlerimiz
Sayman gereksiz
Sağlardan çoktur ölülerimiz

Ağrıyor karanlığın kasıkları
Söndürün bütün ışıkları
Bir tütsü, bir buğu
Keskindir denizin soluğu
İki yandan tutuşsa da kakül
Suyu yakmakla kalmaz kül
Bakışını ekle bakışıma
Yeniden ve yeniden
İkimizden doğar bir deniz
Ezelden mavidir kimliğimiz

Hikmetini bilemedik
Ne ak toprağın
Ne beyaz karın
Ne baharda gül zarın

Hiçbir yana bakma
Saçını düğümle saçıma
Birlikte yıkanalım kalmaz kirimiz
Denizler de güler biliriz
Anlarız deniz ve gök müsavi
Yeniden diriliriz mavi mavi

Çığlığımız dökülür içimize
Dalgamızı geçeriz
Eğleniriz biz bize

Diner acılarımız güldükçe
Deniz aşınmaz köpürdükçe





Hayrettin YAZICI