Ey! sevdalı şair,
Ne olur efkarınla yaz
Buğulu sesinle oku bir şiir
Olsun aşka dair,meşke dair
İçinde dostluk olsun,sen ol,ben olim
Birde memleketim olsun...

Oku aşk dolu,hasret dolu dizeleri
Hüzünlü yakamozlu geceleri
Sesinle dans etsin
Gül kokulu kelimeler,
Peşi sıra daha neler,neler

-Oğul deyip durduğunda
Babam seni dinlesin
Anamın yüreği inim inim inlesin
Dökülsün tüm günahlar
-Amin dediğinde ...
-Ey yar dediğinde,
Ayağına gelsin yar
Duysun efsunlu sesin
Efkara gark olmuş yitik diyar.

Kırk boğumlu sesin
Bir söylesin,bin dinlensin
Dikene gül’ü sevdiren
Gönül ritmini tellendiren
Aşığa sazını dillendiren
Hazana eş dertli şair

Memleket şiirini okurken,
Gözünde ki yaş yeşertsin çorakları.
Yavuklular hasretini dokurken
Analar pişirsin tandırda çörekleri
Sıla sözlü,gurbet gözlü
Yüreği közlü şair
....susma

Eyy de,oğul de
Hadi de ama dur deme
Ne olur şiir’li haykırışıma
.....sus deme

Hasretini al yere vur de,
Ayaklanmış köçek yüreğime
..... otur deme

Tılsımını verdiğin şiirinde öl de
.....çöl de
Ne olur bana sus deme
.....sus deme


Selim ADIM