39
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
2053
Okunma

// yine yağmur yağıyor güneş açıyor bir yerlerde ve nazlı bir menekşe ağlıyor, kimse öldüğümü bilmiyor…//
başımda esen kavak yelleri değil
öfkesi kabarmış yağmur bulutları
perdesi kapanan gözlerimde
güneş tutsak
birazdan gökkuşağının altında
alnının şafağından
vuracağım !
içimdeki çocuğu
ekseninde dönerken dünya
tüm renkleri solacak
zihnimin labirentlerinde şimşek çakışları
kaçışını izleyeceğim kobay farelerinin
olmadı !
hadi sil baştan !
deney sonuçları hep alabora
tüm dengelerim alt üst
kimse tutunmasın eteklerime !
umurumda değil ki şakaklarımdan sızan pıhtı
ben yıldızların gözlerinden bakarım
evrenin yol haritasına
dayanamadığım da acılara, eskitirim benliğimin
mor şafaklarını
akarım tenimin kıyılarından
dipsiz kuyulara
zehirli tarantulanın paslı ağlarında
kurban eylerim kendimi
kime ne !
sızarım boşluğun karanlık kuytularına
dem tutarım usumun membağında
tuzaklar kurarım akıl oyunlarına
gün gelir olgunlaşırım
ham meyve gibi
zamanın ellerinde
……..
yağmur damlaları değil
ellerime damlayan güneşin gözyaşları
ıslanırım doya doya
kendi rüzgârımla savrulur
kendi ateşimle kavrulur
yeniden doğar, yeniden ölürüm
kime ne bundan !
ayşe uçar
03/12 /2010
cuma