Cümlelerim boğazımda düğümleniyor
Gözlerimde çağlayan nehirler
Ağırdır sevmelerin yükü
Taşıyamaz her yürek
Kaçamak yürek atışlarını karanlığa
Mahkum ederler korkak ruhlar

Pusulam yokluklarda kayıp
Uzanacak bir çift el bana yasak
Rotası çalınmış gemimin
Kutup yıldızım gizlenmiş
Sevgilinin sol yanına
Yönsüzlüğümün karamsarlığındayım şimdi


Bu aşk çok görüldü
Sevginin ağırlığında ezilen yüreğime
Artık yalnızlıklara emanet
Sensizlikte üşüyen ruhum
Şimdi bende isimsiz bir sevdalıyım
Yitikler zindanında

Bir zamanlar papatya taktığın saçlarımı
Kan gülleri süslüyor artık
Göz pınarlarım çöllere döndü
Artık gözlerim değil yüreğim ağlıyor

İlki olmayan ayrılıklar misafirimiz
Sicim ipiyle bağlı olan bağlar sallantıda
Gönül kapıları yüzlere çarpılmak üzere
Demek ki
O kadar güçlü değilmiş
Dillere destan bu aşk
Demek ki yalanmış
Bir birinden kopamayan gözler
Asılsızmış kaçamak dokunuşlar

Yaşanmışlılar yaşanırımıydı
Bilinseydi sonu olmadığı
Almıştım bir kez yüreğime
Söküp atmazdım
İçime öyle yerleşmişsin ki
O kadar sevmiş ki bu yürek
O kadar inanmış, güvenmiş ki
Aklım, fikrim senli devriyelerde
Koyamıyorum kapıya senli yüreğimi
Sözler tutulmak içindir
Bazen unutulsa da yeminler

Nefes alışlarından çok uzaklara
Sürüyorum sevdan ile yanan bedenimi
Kim bilir beklide….
Kömür bulaşmış bakışların
Dur gitme der
Gururuna yenilemezse dilin

Sessiz çığlıklarım içimde patlayacak
Ölü sevdalar ile döşenmiş kaldırımlarda
Yol alırken ruhunu yitirmiş ben
Vazgeçmeyecek seni içinde yeşertmekten

Hayatın merdivenleri tırmanırken
Yorgun ayaklarım
Yüreğinde her an seni taşıyacak
Çünkü bu yürek var ya
Seni sevmekten asla vazgeçmeyecek