Nereden düştü bu sızı yine
Nereden geldin yine aklıma
Susturmuştum taşlar basmıştım yüreğime
Bak kirpiklerim ıslandı yine
Yine o hüzün yine efkâr
Yine yâr düştün şiirlerime
Dinmemiş yağmurlar yağmış hep içerimde
Yine seller alıyor sensiz bedenimin ıstırabını
Yine sen diye feryat edesim geliyor
Yine aklım dağlarda
Alıp başımı gidesim geliyor

Sen düşünce aklıma nefesim sıklaşıyor
Yüreğim darlanıyor
Sıkıyor bedenim, canım kafesine sığmıyor
Her şeyi saçıp gidesim geliyor

Denizler düşüyor aklıma
Uzayan yollara inat yüzesim geliyor
Yine çılgın bir ben beni tard ediyor
Yine üzüyor hislerim beni
Aklıma sen düşünce

Yine gözüm seğriyor
Yoldan bir haber mi var?
Yoksa sen mi geliyorsun
Yoksa bitecek mi bu yokluk

Adını andım
Kulağın çınlasın
İşte o an de ki
Beni hayırla ananı hayırla an
Yollarda kalmasın gözüm
Dalmasın yalan hülyalara
Anıyorum adını andıkça kulakların değil
Kalbin çınlasın

Yine dilim de dua
Yine varlığıma şifasın
Yine yalnızlığım
Yine sensizliğim
Yine sessizliğim olma

Nereden düştün aklıma
Oysaki avutmuştum gönlümü
Tuz basmıştım sen yaralarıma
Nasıl hortladı yine
İçimdeki bu sensizlik

Yine sen diyesim
Yine sen içesim
Yine sen yazasım geliyor
Yine hayalin karşımda
Gözlerime dikmiş gözlerini
Sen sen diye bakıyor
Yumamıyorum gözlerimi
Yine uykularım kaçıyor

Nereden düştün aklıma
Artık iflah olur mu?
Sol yanım
Durur mu içimdeki fırtına
Susar mı kalemim
Senin yokluğunla

İnliyor kelâmım
Ağlıyor kalem
Yine mecnun yazıyor Leyla
Yine ferhat’ı arıyor şirin
Susamış olmalı
Aslı yanıyor küllerin de keremin
Tahir’i oldun Zührenin

Yine düştün, aşkının ıstırabıyla bana
Yine ben sensiz yine yalnız duygularım
Yine hasret bana yine yokluğun
Yine şiirler avuntu bana
Yine bir kucak özlem bana
Boynum bükük unutma yokluğunda.

Melek...