DEĞERLİ GÖNÜL DOSTLARI

“BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI”SERİSİ 33.BULDU.TABİKİ DEVAMI VAR.
TÜRK EDEBİYAT TARİHİNE DAMGASINI VURMUŞ,ESERLERİ GEREK SÖZLÜ,GEREKSE YAZILI KAYNAKLARDAN GÜNÜMÜZE ULAŞMIŞ DEĞERLERİ,HAYATLARI VE BİR ESERLERİ İLE BİRLİKTE KAYNAKLAŞTIRMAYA ÇALIŞIYORUM.CAMIN BUĞUSU GİDİNCE UNUTULMASINLAR DİYE.
NE VAR Kİ BİRİLERİ ÇIKIP Bir önceki eseri bir sonraki şiirin altına ekleyerek“a harfinin üstünde niye şapka var,rakamlar ayrı yazılır,”f”’nin kulağı yok,””ş””NİN KUYRUĞU DİYE SEN KİM OLUYORSUN ŞİİR BENİM İŞİM DER GİBİ,Edebiyat Profesörü kesilmiş.
Hatırlanacağı üzere “ŞİİR,ŞİİR İLLERİMİZ”serisini yayımlarken de bu tür kişiler ortaya çıkmıştı.
ACABA KENDİLERİ TÜRK EDEBİYATI ADINA NE YAPTLAR YADA NE YAPIYORLAR
Ama bunlar beni yıldıramayacaktır.Bende yazmaya ve yayımlamaya devam edeceğim.
NAÇİZANE YAZDIKLARIMI OKUMA TAHAMMÜLÜ GÖSTEREN TÜM GÖNÜL DOSTLARIMA TEŞEKKÜR EDER,SEVGİ VE SAYGILARIMI SUNARIM.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………..


Ey Allah’ım Beni Senden Ayırma

Ey Allah’ım beni senden ayırma
Beni senin didarından ayırma

Seni sevmek benim dinim imanım
İlahi din ü imandan ayırma

Sararıban soldum döndüm hazâna
İlâhi hazânım daldan ayırma

Şeyhim güldür ben anın yaprağıyım
İlahi yaprağı gülden ayırma

Ben ol dost bahçesinin bülbülüyüm
İlahi bülbülü gülden ayırma

Balığın canını suda dediler
İlahi balığı gölden ayırma

Eşrefoğlu senin kemter kulundur
İlahi kulu sultandan ayırma

Eşrefoğlu Rumi

Eşrefoğlu Abdullah Rûmî, (? - 1469) Türk şair, mutasavvıf. Eşref-i Rûmî veya Eşrefoğlu Rûmî olarak anılır.
Asıl adı Abdullah’tır. Yine de babasının ismi dolayısıyla genellikle Eşrefoğlu, Eşrefzâde veya İbnül Eşref olarak anılmıştır. İznik doğlumlu olduğu için de sık sık İznikî olarak anılmış, yine de en sık kullanılan hitabı Eşref-i Rûmî olmuştur.
İznik doğumlu Abdullah’ın babasının zamanında Mısır’dan Anadolu’ya göçmüştür. Babasının ismi genelde Seyyid Ahmed ül Mısrî olarak geçer. Bu künyedeki Seyyid, şahsın İslam dininin son peygamberi Muhammed’in sülalesine dayandığını gösteren bir ibaredir.
Eşrefoğlu ilk eğitimini İznik’te yapmıştır. Babası ve dedesi mutasavvıf olsa ve tasavvufa da meyli olsa da daha çok ilmi eğitim görmüştür. Orta yaşlarında, bazı söylentilere göre 40 yaşlarındayken, ilim eğitimini sonlandırır ve dönemin ünlü fakihlerinden birinin yanında çalışmaya başlar. Buna rağmen tüm bu zaman boyunca tasavvufa olan ilgisi artmıştır ve sonunda ilmi bir kenara bırakıp tasavvufi hayat tarz ve görüşüne girer. Tasavvufa girişi genellikle o dönemde Bursa’da yaşayan Abdal Mehmet isimli meczup bir veli ile arasında yaşanan bir olaya bağlanır. Fakat bunun gerçekliği tartışmalıdır.
Eşrefoğlu tasavvufi yola giriş yapmak istediğinde Bursa’nın ünlü velilerinden Emîr Sultan’a bağlanmak ister. Fakat Emir Sultan onu Ankara’ya, Hacı Bayram Veli’ye gönderir. Bir süre Hacı Bayram Veli’nin dergâhında kaldıktan sonra, öneri üzerine Hama’daki kâdirî şeyhi Şeyh Hüseyn-i Hamevî’ye gider. Buraya ailesi ile birlikte gider ve bir zaman burada kalır. Sonunda Hama’dan İznik’e geri döndüğünde Eşrefoğlu büyük bir mutasavvıftır. İznik’te başlarda münzevi bir yaşam sürse de daha sonraları halkla iletişime geçmiş kendi tasavvufi görüşünü yaymıştır. Burada Eşrefoğlu Rumi kurucusu olduğu ve Kâdirîliğin bir kolu olan Eşrefîliği yayar. 1469 yılında yine İznik’te vefat eder.
Eşrefoğlu eserlerinde genelde yalın bir Türkçeyi tercih etse de az da olsa Arapça ve Farsça sözcükler de kullanır. Eserlerinde tasavvufi etki rahatlıkla görülebilir. En çok işlediği konu tasavvuf olduğu gibi genellikle kullandığı motifler ve kurgusal unsurlar da tasavvufi imgelerdir. Bunun dışında eserleri genel dini öğütler de içerir. Her ne kadar teknik bakımdan çok büyük başarı göstermese de, Türk tasavvufi halk edebiyatının en önemli isimlerindendir.
Eşrefoğlu’nun en önemli eseri Divan’ı dır ancak, Müzekinnüfûs isimli ünlü bir eseri de bulunur. Müzekinnüfûs dini ve tasavvufi nasihatler içeren bir eserdir. Bunlar dışında matbu olmayan fakat yazma nüshalar halinde olan çeşitli eserleri vardır: Tarîkatnâme, Fütüvvetnâme, Delâil ün nübüvve, İbretnâme, Mâziretnâme, Hayretnâme, Elestnâme, Nasîhatnâme, Esrarüttâlibîn, Münâcaatnâme ve Tâcnâme.

....................................................................................................
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(((-33-)))(-)(-)(

Yüce Mevlâ’m ben sevdalı bir kulum
Beni benden al da senden ayırma

İlmin irfanınla şenlendir beni
İslam şerefimdir dinden ayırma

Yolunda şakıyan bülbül eyledin
Yürekte aşkını benden ayırma

Şükretsin dilim ömrüm oldukça
Kalbimi zikrinden an’dan ayırma

Her bir harfinde de bin sırlar gizli
Elif’ten,Lâm’dan,nun’dan ayırma

Gül kokuludur benim Resulüm
Beni “o” Nebi’den,can’dan ayırma

Lüzumsuz kulunu bırakma zora
Kabul olan tüm dua’ndan ayırma

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz