5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1182
Okunma
Suskunluğum çok eski acılardan yadigar
Hâlâ dolanır durur
Issız kentlere benzeyen kalbimi.
Sakladım hep yüzümdeki baharı
Taze yemişlere benzerdi gülüşlerim
Yine de bulup kopardılar.
Kalbim şimdi azabını kutsuyor
Gövdemde koca bir örümcek gibi
Küçük sevinçler için ağlar örüyor.
Daha tökezlemeden
Uçurum olmaya hazırmış meğer
Hayat denen şey.
Gör de anla artık kalbim
Doruğu ve derini
Bir dağın tepesinden
Bir uçurum dibine
Hızla düşmekmiş ömür
Usulca tırmanmak için yeniden.
Barış Çelimli
5.0
100% (5)