//Ana kucağı gibi sıcak, şiirler ısıtır beni//

Mahcup dizelerin yırtık sözleri
Tabiatında var şiirimin muzip gülüşleri
Vakitli vakitsiz gelir sırnaşır geceleri
Arzuladığım sabahların sâfası sürülmez mi?

Çehreme düşerken güneşin tebessümü
Bir şiirdir dinlediğim, iki gözümde izlediğim
Mutluluktu dökülen yanaklarıma efil efil
Silmedim mendile dökülsün eteklerime şiir

Marifetti inci gibi dizmek yerli yerinde
Vefalı olmalı sözlerim uymalı, sadakatle imâ edilen yerde
Duygularım coşsa da kuralları olmalı
Duyguyla imla ahenkle uymalı
Şehvet gibi sarsa da usumu
Mücadeledir kalemin kelâmla uyumu
Zarafetle taze sözler bulmalı
Maharetle bilgileri sıralamalı
Okuyanda zarif haller oluşmalı
Duygu bilgi teknik hepsini harmanlamalı

//Öğrenmeye meyilli yazmaya müptela/yım şiirdir sevdam//

Lakin amatörce yazarken mutluyum ben
İçimden dökülen mısralara dizilen ben
Yazdıkça, okundukça çoğalan ben
Şiir meclislerin de aheste aheste dinlenen ben
Sevdadır bu, devası yazarak gelen
Işık olur karanlığın içinde
Hayallerle ufku kaplayan kara dağlar yazarım
Deniz dalgalarını laciverde boyarım
Ağaçlara suret verir sırlara salarım

// Gönlümün raksıdır kâinattan aldığım ilham//

Akşamları artar sevdam, şifası yazmaktır
Gecenin çehresinde kasvet vahşet kâbuslar olsa da
Karanlıklar âleminden iblisi silip, hayalimde meleklere dokunurum
Bir sükûnet dolar yazdıkça heyecanla okurum
Cefayı ve sefayı aynı yerde dokurum
Heyhat ben şiirle kendimi hülyalarda bulurum
Değil mi ki ben şiire âşık şiirden olamam ayrı

//Biçare ruhum yazmazsa inim inim inliyor//

Melek…