11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2131
Okunma
Asılı kalan umutlarım koptu kopacak
Hayatın pamuk ipliğinden
Mutluluk daha şimdi buradaydı be usta
Eriyen zamanlar mı sobeledi
Tutunmak istedikçe umutlara titredi ellerim
Tınmadık içimizde biriken özlemleri
Umutların tükeneceğini hesaba katmadan
Renklerin koyulaşacağını düşünemedim
An oldu gerçekleri yalanla süsledik
Naçar zamanlar sırrımı açığa verdi
Arar oldum şimdi maziyi deşeleyip
Lakin üşür bulduk umutları yaz ortasında
Tarumar ben miydim yoksa hayat mı
Ufkuma doğan güneşin ışığına ne oldu be usta
Ne oldu da rüyalarda gezinen uykumuz
Saçlara düşüşen karlara karıştı
Usta be de hele umut ipini koparmaz değil mi tükensemde