Savaştan çıkmış bir bedenin sahibiyim sanki
Öyle bitkin öyle yorgunum ki
Hareket etmek şöyle dursun
Kıpırdanmaya acizim
Neyi kazanmış neyi kaybetmişim
Algılayamıyordum bile

Nasıl sendeledim de çöküverdim
Öylece kalakaldım
Şizofren yalnızlığın boşluğunda
Ben bende miyim bilemedim

Şiir bana dokunsun
Nabzıma baksın
Kalbimi dinlesin
Nefes alıp veriyor muydum

Uykularım vardı deliksiz
En renklisinden rüyalarım
Kabuslarımı bile severdim
Nicedir uğramaz oldular

Duygularım hislerim
Düşüncelerim beynimden sökülmüş
Hafızam uçurumdan düşmüş
Hayallerimin fişi çekilmiş
İçi boşalmış çuvaldan farkım yok
Ölüm bile benden daha anlamlı
Bu ne haldır bilemedim

Kedimin bile hala umutlu bakışları
Kalk canlan der gibi
Ferahı basınç uygular ruhuma
Yarabbi ne güzel kulunum

Şiir bana dokunsun
Canımı yaksın
Yüreğimi acıtsın
Yüzüme tokat atsın
Yalnızlığımı kurşunlasın
Yaşadığımı bileyim

Meryem ASLAN