Gitmek!
Sana ulaşamadan gitmek!
Onca ömür tüketen gecelerin
Sevda kesiği ağrılarında
Kamçılanan umutsuzluğumdu
Yıldızlardan sensizlik düşerken
Ve ruhum yanarken karlar içinde
Gitmek!
Kolaydı yalınayak gitmek!
Hani ya üşütmeyecektin!
Söyle sevgili yanıyor musun?
Şimdi, yanıyor musun?

Hasretin sağanakları
Dönüşürken bir alev nehrine
Can yarım bildiğim...
Meğer sensizliğin dalgalarında,
Ayrılığın anaforundaymış...
Ciğerime kadar dolmuşum
Beni sende bilmenin yanılgısıyla
Nasıl bir aldanış bu Allah’ım, nasıl bir yanılgı…

Gitmek,
Kolaydı Gitmek!
Hatırla o meş’um günü
Bakışlarında soğuk iklimler görünce
Söndü işte ışıklar
Hani ya güneşimdin!
Söyle sevgili aydınlık mısın?
Şimdi, aydınlık mısın?

Gittim!
Zor olsa da gitmek, gittim.
Bendeki sensizlikten
Kahır kervanını yara yara
Ömrümden verdiğim ömre yana yana
Renginden habersiz aşkından
Kasırgalar kopararak İçimde
Gitmek!
Sessiz ve usulca gitmek...
Kolaydı…
Hani ya bitmeyecektin!
Söyle sevgili iyi misin?
Şimdi, iyi misin?

Neden sevgili neden?
Bildiğin halde ne çok sevdiğimi
Bilemedin sevginin değerini
Şimdi ağlıyor musun?
Geç oldu artık
Nedenini bilmek de anlamsız
Gittim sevgili
Yokluğuna...