Yenik tarafları karantinaya alınmış
Mülteci bakışlarında esaret yaşanmış
Tıka basa kapatılmış lebleri
Fikir susturulmuş
Us/a asma kilit vurulmuş...




Zül sayfamdan
İnsan yüzleri haykırmakta
Âdeti bilmem kaç bin
Kaç yekûn yürek
Kaç ıslak yüz
Kaç bakışı ürkek
Bilmem kaç bin umuda kürek
Lisanı insanlık
Lisanı susku
Lisanı titrek…


Anlamsız bakışlarına sinmiş amansız korku
Nefes ki hal-i harap, biçare, kısık
Medet beklercesine iliklenmiş umutları sırt sırta
Tacirlere emanet düşlerine yelkenler fora
Ne fayda hülyalarını saklayacak cepleri delik
Islıkları içinden öykünürken hasretlerine
Yürek atışları muhbiri korkularının…


Dalgın bakışları
Kuru ekmek arasına düş yutkunmakta
Gülüşleri sömürülürken
Göğün mavisine hevesle dökerler beyaz damla…






Heyhat!
İnsan, İnsana emanet
Canavarca işlenen cehalet...
Balık istifi gibi kadın, erkek, genç, yaşlı
Günahsız çocuklar ve emzikli sabiler
Eyvah!
Üçüncü sayfa makalesine sığarmış insan
V/ah vahmış bizlerin payına kalan…




Umudun su(ç)suz yolcuları
Karanlığa gözlerini yumuyor
Kaçak hayallerinde ölümün özgür direnci usanmadan akıyor…


Ve
Acı son
Ve kanlı zulüm
Ve İnsan pazarı
Ve düş hırsızları
Ve devrin tanrılarının kefenli biletleri
Mülteci umutları oksitlemiş
Kavgalarında nefesler kilitlenmiş…

Yani âdem’den olma
Havva’dan doğma
İnsanoğlu insan yani
Yani tıka basa kadavra…


Havasız kalan
Bilmem kaç yüz
Bilmem kaç b/in
Mülteci bakış
Son dönemeç
Son nefes
Son kaçış
Ve
Ruhları
Kefaleten firari...

Oysa umuda gelecek düşlediler
Dünlere yarını düşletmediler

İnsan ve hırs
Düşün ve tırs...