Ey yüce Allahım
Yeri göğü yaratan yüce güç
Nefesimizi ciğerlerimize dolduran
Bir su damlasıyla hayat verensin
Bilirim ki sen çok adilsin
Her kuluna hak ettiğini verensin

Öyle yüce ki sevgin ve affın

Her kulunu öyle güzel yaratmışsın ki
Sana hayran kalmamak mümkün değil
Sen ki küçücük bir hücreye hayatı sığdıran
Adaletin o kadar büyük ki bilirim
Ama bazen,bazen istemeden isyan ediyorum
Bu hayat beni hiç sevmedi diye
Oysa
Oysa ben hayata hep sıkı sıkı sarıldım
Etrafıma hep ışık olmaya çalıştım
Sevgi verdim hiç karşılık beklemeden

Benimde hakkım değil mi
Hayattan bir şeyler istemek
Bir çok kuluna
Dünyada cenneti sunarken
Neden
Ben kendimi bildim bileli
Cehennemi yaşıyorum
Benim yoldaşım mı olmalıydı
Hep dert ve hüzün

Daha küçücük bir çocukken
Bilmedim sevgiyi
Sıcak bir kucakta sarılıp okşanmayı
Geceleri korkuyla uyandığımda
Hiç sarılanım olmadı benim
Sonra büyüdüm
Büyüdüm de ne değişti sanki

Büyük Allahlım biliyor musun
Ben hep dua ettim sana
Ve hep aynı şeyi istedim senden
Sadece sevilmek istedim
Azıcık sevilmek
Ama yok olmadı bana kısmet değilmiş
Ya ellerim semaya açıldığında
Sen çok yoğundun duymadın sesimi
Yada dedin ki
Zararı yok
Daha fazlasını üstlenebilirsin
Senin adaletinden sual olunmaz yüce rabbim
Bilirim ki
Bir sınavdayım bu alemde
Asıl azab başlayacaktır gözler kapanınca
Beden toprağa karıştığında
Ve yine bilirim ki
İşte o zaman sorulacak
Benimde akıttığım göz yaşlarımın hesabı






ŞİİR TAMAMİYLE KURGUDUR