bu güzellik sana helal de
neden benim tenime haram
kaderimde sen gibi benim zırhım,
dokunulmazımdın kim dokundu hayallerime
söylemesi ne kadar kolay bitenlere bakarken

gidemediğim yollara ekmiştim seni
gec kalmısımda yakmısım sevgimi
repliklerimi ezberledimde dillenmedi
soyundun, soyutlandım geçmişimden

elif dedim laf dinletemedim
aklımı aldın adımı söyletemedim
sen kimdin de topraklarımda soldun
adın aklımda kaldı kokun ise ardımda

incelen boğazım kıbleme dönük
ömrüm sana helaldi ama sen gittin
içimde sakladım yıllarımı
soluksuz kaldım , kanında dolaşan zehirle

bitenlere sakladığın ne?
karmaşık cümlelerden bahsetme
kelime oyunlarını içinde besleme
adın yeter! elif desem daglar üzerime iner

kentlerin ışığında soluklaşan teninde
kanında dolaşan illete hesap vermem ki
hesap sorma zamanı geldiğinde sen bastığım yaramda
kanayan dizelerimi susturacak cümlemdin
sen hiç uğruna yaktın o dalgalı saçlarını
izbe bir sokok köşesinde buldum yok olmuş aşkımı
düştüm dizlerimin üzerine sensizim elif...



Yunus Özkan


10 Ağustos 2010 23:50