8
Yorum
0
Beğeni
3,3
Puan
1316
Okunma
kaybettiğini düşün bir an...
tutulmuş köşebaşları
tütsülenmiş acılarla.
herkes yüreğinden düşürmüş kavgasını
ekmek arası birkaç mısra dizilmiş kursağıma
ve
aklıma düşmeseydi gölgesi
elbet ısınırdı bedenim bir evin bacasında.
kangren dudakların soluksuz nefeslerin arasında
ölümü giydirir bana dinlediğim tüm şarkılar...
tuttuğum matemin ahengini
gece bekçisinin düdüğü bozar.
keşke çıkıp gelseydi annem!..
önce,
gülüşlerimi kondururdu şefkatli elleriyle yüzüme
sırtımı sıvazlardı sonrasında arkanda ben varım dercesine
çünkü bilirdim ki; annem arkamdayken kimseler yıkamazdı beni.
sensizlik delilik...
5.0
33% (1)
4.0
33% (1)
1.0
33% (1)
Cevap Yaz