3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1226
Okunma
Su tuz ve mavi
Martıları sayma
Devrilidigimde yokluğunun akşamında
Bana aynaya baktğın gibi bakma
Kırmızı ruj et çürüğü mor
Ve açık bir yara
Anlamazsın
Larva tutsam elim
Elimi tutsan gece
S a y ı k l a m a l a r ı m
İlle de sen
Dedim ya
Gitmek değildir her ayak sesi
Beni ö t e l e m e
Senden bir leyla
Bir züleyha senden
Olmaz deme...
Bir düş bir ses
Çıplak ruhun hikayesi
Bana sevmek suresi gölgeyle konuşan ayin
Ululadım üç kez öpüp toprağı yağmurdun
Açtım kollarımı çarmıhın çapı yüzüne orantılı
Meridyenim tam ellerinde başlayan kuzey
Sen yokken
Seni aradım dışıma çıkıp her akşam
Üşüdüm kış kesti ellerimi
Buzdan bir yanlızlıktım
üç gün yağmur yağdı bu kente
Resim arkası yazılar yazdım- nü çıplaktı
Camdan bir arayıştım seni
Çarpıp kırılan mor hüzünlere
Adresi belli olmayan bir hasrettin
Hükmüm geçmedi şehirlere
Sürüklendi çığlığım sokağında-duymadın
Kendi sessizliğimi büyüttüm sonra
Bir şiirin uğultusu geçiyor içimde
Esmer bir yürekle bakıyorum beyaz duvarlara
Sararmış bir keder müsveddedinde
Sonra çok üşüyorum ey tenha
Aşk bir ayaz yalnızlıkken
Sen yokken
Parçalı bir ağrıyla uçuyor kuşlar
Beyaz karanlık çatımda yorgun kırlangıçlar
Nereye gitsem giden değilim
Nereye baksam-
Sen değilsin baktığım
Bağırsam uzaklığın
Sussam uçurumdasın
Sen hiç bir şey bilmiyorsun
Kendi suyunda girdabın
Hep yalan bir yağmura yakalanıyorsun
Aslında hep bir yalnızlık adının Aurası
Soyunup gidiyorsun ömrünü
Bir şehrin kıyısına
Sen Yokken
Yorgun bir takvimim aşkın tarihinde
Her gece kanatırken bir şiirle geceyi
Yüzümü unutuyorum siyah ışıklarda...
CÇ_
5.0
100% (4)