...
Kapılarını kapatmadan önce yüreğimin,
Son defa baktım aralık kalan kıyısından,ömrümün.
Hissediyorum, son demindeyim sensizliğimin,
Ya bir nefes’de sendeyim
Ya bir nefes’de düş/ündeyim

Sen duanla bekle beni,

S/aklımdasın an ve an
Gözlerini uyuyorum her gece,
Düş’lerimde düş’üyorum gözbebeklerinin uçurumlarından,
Düş’tüğüm yer içimin bahçesi,
Bahçemin kuraklığına darılma n’olur,
Dört mevsimim’de kuraklığını yaşıyor,yokluğunun...

Sen yoksan zaman/sız kalıyor her saniyem,
Varlığını hissettiğim her an gözlerimde bir bayram havası,
Yüzümde; Bayram harçlığını almış masum bir çocuk mutluluğu...

Sen geleceksin diye ayıklıyorum hayatımdan bütün sessiz harflerimi;
sensizliğimde cebimde biriktirdiğim sessiz cümlelerimi
sensiz düşlerimden gizli sayıklamalarımı,
hatta geleceksin diye adakta bulunduğum gece uykularımı...
Her seferinde vurulası yüreğimi kandırıyorum...
Ne zaman sessiz çığlıklarımla başlayan bir kelime yazsam,
her cümlemin sonunda seni buluyorum...

Neden konuşmuyorsun diyorlar bana,
sessizliğimin gevezeliğinden zaman kalmıyor ki konuşmaya.
Kalbimle anlaşma yapmış sanki bütün susmalar,
sussam,kalbim kanıyor,
konuşsam, kelimelerim yakıyor...

Şimdi yüreğim , mevsimlerden Gözyaşı iklimini yaşıyor,
Son zamanlarda sağanak var yüreğimde,
geziyorum altında her damlasını içime işleyerek,
Lâl oldu dilim dünyaya.
konuşsam , yağmur yağıyor,
sussam , harf harf göl oluyor yüreğim.
Anladım ki Sana su/suyor ömrüm...

Yaşadığımız birkaç günlük mutluluğu,
yaşayamadığımız sonsuz hayallere susuyorum
ve bekliyorum dönmeni...

Sen duanla bekle beni...

Gökhan Yalçın