Yüreği kemirmeye doymayan bir sürgünde
Bu kaçıncı sabahım gecesini izleyen
Ve kaçıncı ölüşüm bir hayalin önünde
Duymaz mısın vefasız ey kendini gizleyen

Bir sesin kulağıma haykırdığı gerçekle
İnkârı kalkan yapıp savaşmaktan yoruldum
Tek farkım var son günü yaşayan kelebekle
Ben ölümle bin defa buluşmaktan yoruldum

Herkes final bilirken kerem olup yanmayı
O finalden sonrası olduğunu öğrendim
Dayanılmaz denilen her şeye dayanmayı
Çarelerin çaresiz kaldığını öğrendim

Öğrendim iğne ile kazılan kuyu nedir
Anladım bülbüllerin dilindeki ağıt ne
Ve öğrendim hasretin en kötü huyu nedir
Anladım suskun kalem yazılmayan kâğıt ne

En büyük öğretmenle tanıştığım okulda
Kürsüsünden ben ona ders verecek haldeyim
Ey kendini gizleyen beni koyduğun yolda
Ağzımla kuş tutsam da gözünde zevaldeyim

Anladım ki bitimsiz gölgeler oyununda
Aşk denilen aktörün önünde figüranım
İsmine zaman denen bir yılanın koynunda
Isırılıp ölmeyen isimsiz kahramanım

İHSAN TURHAN