Hasretle inleyen bir aşık görsem
Unut gitsin diyen bendim efendim…
Bitmeyen derdinle oldum da sersem
Şimdi bîçâreyim kendim efendim…

Sen bana yâr gibi candan bakınca
içimde aşk denen şimşek çakınca
Vuslatın hayali kalbe akınca
Bir bilsen ne kadar şendim efendim…

Yeşil gözlerinin hayrânı oldum
Her bir bakışında bin düşe daldım
Sandım ki sonunda aşkımı buldum
Doldu taştı gönül bendim efendim…

O güzel ismini andığım zaman
Muhabbet közüyle yandığım zaman
Ebedi yârimsin sandığım zaman
Ben kendim değildim sendim efendim…

Bir başka görürdüm seni her sefer
Erirdi hüsnünle gözümdeki fer
Yüreğim hasretle savaşan nefer
Ben de o’nu saran tendim efendim…

Erdim en nihâyet bahâra derken
Mevsim hazan oldu vaktinden erken
Dizlerime yatıp şarkı söylerken
Ben senin acabâ nendim efendim…

Hep özlem yükseldi gönül telimden
Elemim kâr kaldı hicran selimden
Ne sen lütfedip de tuttun elimden
Ne de ben sevdamı yendim efendim…

Veli BOSTANCI