11
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1761
Okunma

Sır sandılar
Oysa aşikârdı
Cümle âlemin nefesinden dağılıyordu
Şehrin otağına
Sessizliğe inat
Katıla katıla gülüyordu
İpeksi ellerinde unuttuğu
Yargılanmamış günahlarla
Ve susuyordu
Dudağına yapışmış yeminle
Sırların ardında.
Sır sandılar
Öyle demişti
Karanlıkta yaşayan öykü
İki sessizliği
Usulca yan yana getirmişti
Bir adım, bir adım daha derken
Bir kıvılcımlık sözler kaplamıştı dünyayı
Gece yarıları
Düşler odasında
Büyük sırlar küçük sırlara eşlik etmişti
Ve şimdi
Kapıyı aralamanın
Tam zamanıydı.
Sır sandılar
Sobelenmeden önce
Efsunlanmış bir rüyadan
Zorla uyanarak
Yapraklarını çevirdiler hayatın
Aslında ne çoktu yanlış adresler
Bir kalemde sildiler
Bir nefeste tükettiler
Ve er kişi, hatun kişi niyetine
Bütün duaları sessizce okudular
Anladılar ki
Bütün sırlar zamansızdı
Tıpkı bütün ölümler gibi.
Sır sandılar
Masallarda tüneyen uykuları
Mehtapsız
Yıldızsız geceleri sürdüler imgeli düşlere
Yazgıları alev aldı
Eylemleri sustu istemeden
Aslında iki bayram arası
Gündüzle geceyi nikâhlayacaklardı
Olmadı
Çünkü hep iki bayram arasında kaldılar
Ve kararı kader verdi
Yaşam bir nefsi müdafaaysa eğer
Sırları saklamanın cezası beraattı
Artık sırlar suçsuzdu.
Yaşasın masum sırlar...
5.0
100% (5)