Bir balık olsam da deryaya aksam;
Olta takıp gelirsin. Sıkıyorsun sen!
Tutup hangi taşın altına baksam;
Elle koymuş gibi çıkıyorsun sen…

Kalem dinlemiyor emirlerimi.
Hep senden yazıyor dur desem de ben.
Rehine mi aldın şiirlerimi?
Virgülünde sen var, noktasında sen…

Yüklendin daima elemlerime;
Patladı yüreğim, dar geldi beden.
Mürekkep mi oldun kalemlerime?
Yaz deyince benden damlıyorsun sen…

Sarayımda dertler yaparken düğün,
İçtiğim her hüznün mezesinde sen.
Sayfama dökülen her bir dörtlüğün,
Dizesinde sen var, hecesinde sen…

İlenemem sana aşka saygımdan.
Çok ağır konuşmaz bu dil bu beden.
Neyin varsa al çık bilinçaltımdan.
Şehvetimde sensin, nefretimde sen…

Her imge bir hançer yürek yaralar.
Çare bende değil, saramam zaten.
Senden buyruk alır sanki mısralar;
Uyağında sen var, durağında sen…

Karşılıksız kalan her bir hamlenin
Formülünde sen var, denkleminde sen.
Ağzımdan her çıkan ezik cümlenin,
Öznesinde sen var, yükleminde sen…


Süleyman Göktekin