Karadeniz’in hırçın dalgalarını da al yanına eylül.
Tek başına asamazsın beni umutlarımdan
Sılasına hasret sürgün sevdalarım
Ve denetimli serbestlik yemiş
Mutluluklarım var.
Öyle kızarıp bozarmakla,
Ekimi kışa hazırlamakla
Korkutamazsın…
Susturamazsın griden maviye çalan yanımı.
Karadeniz’in hırçın dalgalarını da al yanına eylül.

Dolanma arkamdan eylül
Zarar verme sevenlerime
Asma beni sevdiklerimin yürek ipine
Bak ben kin değil
Saygı duyuyorum
Hüzün yağan iklimine
Delikanlı ol dur sözünde eylül
Düşmanlığında mert olanı makbul
Çarpıtma doğrularımı
Dolanma arkamdan eylül.

Hatırla...

Geçen yıl da yenildin sen bana Eylül...
Hadi yap yine yenilgiye mahkûm hamlelerini
Bir fırtına daha kopar sol yanımdan
Yara alsın yar kenarına çarpan özlemlerim
Öldür tüm mutlu zamanlarımı
Kır dallarımı budaklarımı
yaş yerine kızıl kan ıslatsın yanaklarımı
Gurur duy yaptıklarından,
Yapmadıklarından...
Yaz yüzlük puntoyla çaresizlik ilanımı
As kara çarşambanın üstüne
Okusun haftanın diğer günleri
Son bakış izi kalsın hayata gözlerimin ufkunda
Çök üstüme çök! Bütün hıncınla çök Eylül.
Büyük harfle haykırayım figanımı
Duysun Mayıs Haziran feryadımı
Ya da tehdit et, şantaj yap, uyar
Terk etsin beni yar
Ama nereye kadar?
Ekimi, Kasımı da alsan yanına
Dayanamaz aşkım döner Aralıkta

Hatırla...

Her hazan da solsa da nevbahar’da açar gül
Bu sene de yenildin üstüme gelme Eylül.

Süleyman Göktekin