Gün geceye erken dönerken
Bir ses ölü ruhundan çıkıp
Gecenin zarını yırtarak
Gelip sol yanıma düştü
O ne dehşet haykırış
O ne zifiri karanlıktı öyle
İçimdeki çocuk sakladı gözlerini
Karnına çekti dizlerini,büzüldü
Korktu,korktu
Kendi karanlığını unuttu...


Baharın nemli gözlerinde
Acılara boyanmış yağmur tanesiyim
Beyaza düşen siyah renk gibi
Sisli karanlığına ağlarken senin..
Gözlerin umudu terkederken yalnızlığına
Bahtıma sunulmuş ne kadar dilek varsa
Serdim ömrünün ayaklarına...


Aç ellerini semaya
Göklerden nur-ı yıldızlar yağıyor
Umut çağlamış,güneşten akmış
Kuşların melodilerinde
Menekşelerin,lalelerin,güllerin
Uçan kelebeklerin kanatlarında
Pul pul olmuş dökülüyor yerlere
Yetmedi mi içine çektiğin
Kabuslar,acılar,karabasanlar
Gör işte nur-ı yıldızlar
Öbek öbek
Dalga dalga
Kurutmaya geliyorlar
Sendeki bataklığı..


Herkesin bataklığına sunulmuştur bu dilek yıldızları..s.gedik...