Bir gün yağmurlar çalacak şarkımızı
kapımı zorlayan anılar açacak hüznü
geceler uzayacak saçımda
sessizlik damlayacak çatıma…

kaç plak iğnesinden düşecekse acı
notalar dağılacak en bildik yanlarıma
duvarlar sağırlaşacak çığlıktan
alıngan bir çiçekte büyüyecek alnım
kaç hercai yetiştirirse sol yanım
uzun yolculuklara çıkacak yalnızlığım
tutup elimden en kalabalık yanım.

denizler geçecek mavisinden
kaç tuz yalayacak tenimi acıtarak
çocuk yüzümü düşürecek sarkan alt dudağım
her şarkı göğsüme takılacak iğnesiyle
yokluğunu katık ettikçe açlığa
yaprağını döken eylüller girecek koynuma…

kıyılarımı terk eden dalgakıran
avuçlarımı boyadı solan tenin
kurumuş palette kaldı dillerimiz
şehirler topladı sokaklar gezdi
her ülke biraz bizdik
oysa dünya eskidi
boşluk her yerde boşluk
saklanmaz çaresizliğin şiiri
söz bulmaz her gediği
şiirlerde ağlar bilirsin düştükçe imgesizliği…

gitme vaktidir dünden
kaç dize kaldıysa bizden
seni kucaklayıp getirecek içimden
özlem nedir dersen
uzak gözlerimde deniz seyri
düşkün akşam üstlerinde martı sevişmesi…