Elime bir kalem alıp;
Yazmak isterken içinden geçtiğim yılları
Benliğimde asılı kalmış acı, tatlı hatıraları…
Bir öfke topuna dönüşüyor birden kalem,
Alev alev yakıyor, zamanı
Bir resim çizmeye çalışıyor kara kalem
Karasına, kendinin bile güç yitiremediği…



Bir adam çiziyor kalem uzun bir masa başında
Önünde düşmüş simsiyah bir gölge..
Adamın önünde sineği kızı, maçası
Hayat devam eder, zaman yanar,akıp gider
O her şeyden habersiz, oturduğu yerden seyreder..



Büyür oğlu, kızı
Beraberinde büyür dertler, kederler
O biriktirir önüne, sayar özenle karoyu-ası
Hiç üşenmez, üstüne üstlük
İlan eder, kendini bu âlemin ağası paşası
Cebindeki cüzdan hatrına
Etrafında üç beş yalakası
Alnında sezilen koca bir karada yazılıdır yaftası



Kendi vicdanına, kendine ama
Merhamet bilmez, kendinden olana kör
Hayra dair bir söz düşüremez diline
Kalbine inmez dualarla örülmüş bir sekine
Nefreti eker, kini biçer
Kendince oturduğu yerden bin bir çile çeker
Önünde elli ikili destesi, onu mutlu eder.
Eleştirdin mi, seni, beni siler geçer
Kendi aynasında devler arasında gezer
İşini sevmez, eşini, aşını sevmez
Sevgiye dair kırıntı yeşermez kurak yüreğinde
Bu arada nobrandır bizimki , güvenir bileğine
Varsa yoksa oynadığı oyun; sever batağı
Görmez ayaklarının dibine kendi kazdığı batağı



Vicdanında kendine yargıcı,
Kıyamaz, boynunu vurmaz adaletinin kılıcı
Zihni bulanık uykuları kaçık
Alır kızı, verir papazı.
Yekpare, dünya kazancı…



Sevmedim bu resmi kalem çizme artık ne olur.
Bir vicdan çiz, gücün yeterse dayanacak bir omuz,
Bereketiyle kurakları yeşile büryan eden bir yürek
Yanı başına gülen yüzleri unutma
Umudun rengini hatırla, çek içine gök maviyi
Bir ufuk çiz mavi ile beyazın kesiştiği noktadan
Altın sarısı bir güneş doğsun tam ortasından
Soldursun çizdiğin kara gölgeyi
Ört masa üstüne papatyalı,kır çiçekli sergiyi
Sıcak bir tarhana kokusunda
Huzura çalakaşık ekmek doğrayanları
Bir de tablo çiz, as masa üstüne
Dağların doruklarında
Akan billur suları
Kurağa düşmüş gönüllere
Aksın bir su aydınlığı…



Sen çiz ben asayım, gönül pencereme
Mutluluğu gere gere takayım bir geminin beyaz yelkenlerine
Vira bismillah hitabıyla
Çıkayım umuda yolculuğa





Perihan TUNÇOK KILIÇ

ESMİZE