Gurbetele saldığım, özlem dolu nameyi
Bulup da vermediniz, yare mektup kuşları
Onu çok sevdiğimi, unuttunuz demeyi
Boynumu büktürdünüz, yere mektup kuşları.



Oysa bırakmazdı hiç, bir an beni habersiz
Ab-ı hayatım kaldı, tatsız / tuzsuz / bibersiz
İki gözüm yollarda, bekliyorum sabırsız
İçini çektirdiniz, sere mektup kuşları.




Ne değişti bilmem ki, dün / bu gün arasında
O toz pembe hayaller şimdi en karasında
Kimler eğledi yari, ellerin yöresinde
Hangi dağın ardıdır, ora mektup kuşları.




Kalem tutan ellerim, bir gün toprak olacak
Ardımdan bıraktığım, mektup baki kalacak
Bir ağır uyku çöktü, belli gözüm dalacak
Yolunuz açık olsun, vira mektup kuşları.




Sararmış sayfasıyla, zarfın şu an elimde
Yüreğim hazan yedi ama adın dilimde
Sağ iken gelmiyorsun, gelirsin öldüğümde
O yarim defterimi, düre mektup kuşları...



ASİYE ALEV AKBOĞA