Gülüm gel dese bana, gülzârda âh u zârla
Tâ diyâr-ı gurbetten, gelirim bin bahârla

Saçların arasından, geçer giderim zâr zâr
Alkanlara bulanır, giderim her yanım hâr

Saçlarını okşayım, çek yeşil humârını
Uzaklardan gelirim, kırma şu rüzgârını

Görmezsem saçlarını, yaprak döker giderim
O boynundan öpmezsem, onu büker giderim

Fasl-ı aşkta meltemler, yıkıcı tûfân olur
Bayâbân gibi gözler her gece bârân olur

Eğer sevmezsen beni, dalın kırar giderim
Seni gökte savurup, çöpe atar giderim

Ben aşkından deverân ve hicrândan bîmârım
Zaten pay-i mâl olmuş, bu dünyada zimârım

Koklamazsam seni ben, bulut çeker giderim
Yıllarca güneşlerden, mahrum eder giderim

Sana fedâ eyledim, herbir nevbahârımı
Sana sefâ eyledim, her leyl ü nehârımı

Gülzârına almazsan, onu yıkar giderim
Bulutları toplayıp, şimşek çakar giderim

Güzelliğine bakmam, bir kül eder giderim
Küllerini, vallahi, sele verir giderim

Aşkta hiç şakam yoktur, bunu böyle bilesin
Söyle o kalbine de, Soner deyip inlesin


Soner Çağatay 24.10.2010 / Wuppertal

Kelimeler:
zâr zâr: inleye inleye
hâr: diken
humâr: başörtüsü (burda yaprak)
gülzar: gül bahçesi (burda koynu)
bîmâr: hasta
zimâr: şeref, onur
bâyabân: çöl
bârân: yağmur
leyl ü nehâr: gece ve gündüz