Boşuna okudum bunca okulu
Ömre düş katmayı öğrenemedim…
Oldum Yaradan’ın aciz bir kulu
Şerre diş batmayı öğrenemedim…

Huysuz duyguların zevki uğruna
Arsız arzuların şevki uğruna
Üç kuruşluk makam mevki uğruna
Dosta taş atmayı öğrenemedim…

Etmiyor beş para bilgi-liyakat
Sarmış her makamı iltimas kat kat
Belki ben de “adam” olurdum fakat
Dille kuş tutmayı öğrenemedim…

Sözü kıvırmada mahir değilim
Yağ yakmaktan yana pek cahil dilim
Biri beş göstermek farklı bir ilim
Ele boş satmayı öğrenemedim…

Gün oldu fakirlik büktü belimi
Esir aldı hüzzam gönül telimi
Görünmeyen bir güç tuttu elimi
Haram aş yutmayı öğrenemedim…

Atmadım bir adım edepten ayrı
Nasipte aradım güzeli-hayrı
Olmadı sermayem terimden gayrı
Beleş hoş tatmayı öğrenemedim…

Beni buldu heyhat her cefa-çile
Sanki bir kavgam var zevk-sefa ile
Hayatım boyunca bir defa bile
Bahtı tuş etmeyi öğrenemedim…

Veli BOSTANCI