Bir tebessüm, bir gülüş, gözlerinden eser yel
Bir fırtına yaklaşır sen bakınca bu yana
Gözlerimden yağmuru bir bakışla keser yel
Kalbi kırık düşlerim başkaldırır zamana
Ben gözlerimi diker gökyüzüne bakarım
Bulut olur gözlerin gökyüzünden korkarım

Umut gözyaşlarımın akıp bittiği anda
Buğulu hayalinle gökyüzünde durursun
Bulutların hüzünle çekip gittiği anda
Gece ay ışığınla pencereme vurursun
Umut bahçelerinde geziyorken bineva
Hayalin bir gül gibi olur derdime deva

Gelirsin yağmur gibi düşüme damla damla
Hayalime bahçenden çiçekler getirirsin
Mutluluk deryasından uyanınca bir gamla
Bulutlarla damlayan umudu yitirirsin
Bir gökkuşağı gibi hülyama düşen rengin
Gönlüm senin yayında senin aşkınla zengin

Yıldızların gölgesi gözlerine düşerken
Sonsuzluğa uzanıp gökyüzüne değerim
Bulutların üstünden gülümserken bana sen
Bakamam gökyüzüne gözlerimi eğerim
Hayalinin yayında elim titrer, dilim lal
Bu nasıl bir fırtına, bu muzdarip ihtilal