17
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
4472
Okunma

Niğde, usulca yağan yağmurların sesidir
Niğde, mazisi ile tarihin nefesidir
Sonbahar bir aşk ile vurunca son demini
Kasım ayı giderken ediyor matemini
Aralığın feryadı benziyor içli neye
Bu feryatla birlikte kar düşüyor Niğde’ye
Kalpleri boydan boya sarıyor beyaz örtü
Gözler önüne gelir cennetten bir görüntü
Bulutlara karışır, sobaların dumanı
Yağan kar düşündürür akıp giden zamanı
Pencereye çıkınca gülümser merkez cami
Sırrı çözülmeyen kar siler bütün elemi
Sokaklar dua dua kar ile çiçeklenir
Niğde camiinden ses yüreklere eklenir
Sesi duyunca dersin bu ses akşam ezanı
Şimdi geldi buluta yakın olma zamanı
Niğde, merhametlerin yaşadığı şehirdir
Bu dünyadan cennete akan nurlu nehirdir...
Erol KONUR (Lisan-ı Aşk Dergisi, 2007)