3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3217
Okunma
Bu karanlık oda,
Benim hapishanem.
Olmasa da demir parmaklıkları…
Gün ışığı sızsa da penceremden,
Yaşayamam aydınlıkları.
Yolunda gitmeyen ne varsa,
Bana uğrar acıları.
Ne zaman yağmur yağsa dışarıda,
Sel benim içimde azgınlaşır.
Ben kaçtıkça,
Dumanı beni bulur yangınların,
Zaman gittikçe arsızlaşır.
Ben düşünmesem de onları,
Benim yanımdır hep son durakları.
İnerler yüzüme baka baka…
Utanmazlar…
İzlerini görmezler adımlarının.
Oysa yer toprak,
Yer çamur,
Yer taşlarla dolu…
Bana yüklerler yaptıkları ucuz kahramanlıkları.
Ben yaşamak istiyorum,
Her şeyden uzak yaşamak!
Bitirin artık bu sahtekarlıkları...
Dört duvar beni bilsin,
Ben dört duvarı bileyim.
Dışarıdaki tuzaklardan uzak,
Kendi halimde yaşayıp gideyim.
Alın üstümden sorumlulukları.
Ülkü Duysak
5.0
100% (1)
Cevap Yaz