2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
4666
Okunma
Sen melek çocuk!
Gamzelerinde güller biten…
Kim, senin gülüşlerini inciten?
Hangi vicdansız,
Çocuk masumluğunu,
Gül kokulu saflığını kirleten…
Yazamadım melek çocuk,
Utandım yazamadım.
Bir suç varsa payıma düşen, bileyim.
Bir mezar yeri buldum da kendime,
Soysuza mı kazamadım?
Kini, nefreti yazdım da yüreklere,
Sevgiyi mi yazamadım?
Ne ağır bir yüktür bu melek çocuk!
Katilin mi var,
Katillerin mi?
Düşündüm de,
Altından kalkamadım…
Ülkü Duysak
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz