0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
Zamanın teknesinde yoğruldu hep acılar.
Söndürdün yollarıma ışık tutan kandili.
Yaralı yüreğimde diner belki sancılar,
Bir kere görsem n’olur buğulu gözlerini.
Dalgalar, ah dalgalar; denize küsmüş gibi!
Çağıldamaz olmuşlar, dağlar aşan dereler.
Sesine karışmıyor deli rüzgârın sesi,
Farkına varamadan nasıl geçmiş seneler.
Üşüyen ellerimden bir ürperti yollasam,
Ulaşır mı bilemem o yorgun ellerine.
Yüreğimde harlanan ateşi avuçlasam,
Koşup da gelir misin sevdamın denizine?
Ülkü Duysak
5.0
100% (2)
