Sen cinân-ı cihânda, yektâ gonca lâlemsin
Sen enderûn-u cânda, pinhân koca âlemsin

Türâb-ı tene düşen, hayatbahşâ jâlemsin
Leyâl-i yeldâda sen, şu dilimde nâlemsin

Ben suya vuran mâhım, sense pürnûr hâlemsin
Gözlerimden çağlayan, tek billûr şelâlemsin

Nâzik vücûd-u cânân! ellerimde kalemdir
Cânândan birân cûdâ, câna büyük elemdir

Kırmızı dudağın mey, nûş ettiğim piyâlemdir
Dönen her didârın da, bir nurefşân âlemdir

Bu âlemde gördüğüm, yektâ yâl ü bâlemsin
Bu zulmet-i cihânda, gözlerinle meşalemsin

Soner Çağatay

Kelimeler:
Cinân-ı cihân: Dünya bahçesi
Yektâ: Eşsiz
Enderûn-u cân: Kalbin ve gönlün içinde
Jâle: Çiğ damlası
Pinhân: Gizli, saklı
Türâb-ı ten: Beden toprağı
Leyâl-i yeldâ: Uzun geceler
Nâle: İnilti
Mâh: Ay
Mey: Şarab
Piyâle: Kadeh
Yâl ü bâl: Düzgün endam, düzgün boypos
Yâl: Boyun, ense
Bâl: Kol
Zulmet-i cihân: Dünyanın karanlığ
nûş: İçmek