Yok, oluşun diliyle yazıyorum: Bu şiir romantiktir
Vurur imgeler artı çılgınlığına
Dev putreller ve gökyüzü tünelleri (çok iyi anlıyorum)
Sonra her şeyin benden usulcacık bu ekime geçtiği

Sanırım gidilmemiş ucundayız koyu bir kentin
Birlikte ürperdiğimiz
Bir kuyunun çatlağına çarpıyor
Dışarı bahçemizin dayanılmaz vurgusu

(Toplu mezarında açılmış bir katliam gibiyiz)

Ben seni (nereye) çağırıyorum
Bu eylem romantiktir acır duyguların

(dağların ve zayıf buğdayların yüzeyinde batık kırmızı)

Her şey aşkın dibinde (anlıyorum)
Eskiden eşya ucu dural unutuşta gizliyiz

Sanırım sürüldük en yakın içimize bu kentin
Kendini yanına bırak
Bir gün belirsiz bir düzlem gibi (diyeceğim ya değil)
Öylece gelirdin ey umarsız kurguları sevişir serilirdik
Unutamam hırıltının ve camların toplanma vakti
Henüz öncesi kurtarılmış bir duyum cismindeydik

(Sonrası bir mülkiyet zar (ar) ının aramıza girdiği)