Gerdanı kırık bir gece
Dizgin tutmaz bir deli tay
Karanlıkta tutar halay
Yoldan çıkmış bu yıldızlar
Ay parlıyor sanki ece

Sürgün bir gönlü taşırım
İçimde kamçılı hüzün
Avaresi yeryüzünün
Beni de alıp götürün

Dallarımda güz kırığı
Ben bilirim ayrılığı
İki resim oynamada
Kırık bir aynada veda

Od düşer yürek yağıma
Çekilirken koyağıma
Çıkar gelir kimsesizlik
Delirtir deli sessizlik

Gül büyütmeyen ne bilir
Nedir gonca, yaprak nedir
Sabahın gül sarhoşluğu
Kuşatır koca boşluğu
İster bir gönül hoşluğu

Demir alıyor bir gemi
Götürsün benden uzağa
Yüklüyorum tüm içimi
Sorma bana derdin nedir
Dil bilmez bir garip ümmi

Nereye gider bu gemi

Ayın kirpikleri düştü
Yıldızlar dilinden yorgun
Ter içinde körpe taylar
Ses kesildi bitti halay

Ben kaybedilmiş kınım
Hadi çık gel günaydınım



Hayrettin YAZICI