11
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1601
Okunma

Kendimden kaçabilmek en büyük kurtuluşum
Yine kelepçelenmiş beynimin durak yeri
Belli ki yokluğunu bir anda unutmuşum
Anladım unutmak da varlığımın kaderi
Ortada işte tarafsız duygular hepimize
Çok durdum yıkandım yine sen koktum
Güvercinlerimi doldurdum korkuluklara
Uykusuz gözler koydum sapanlara
Savurdum uzaklara
Ayak oldum duvar oldum durdum
Ellerimi vura vura geceye
Kömür karası yemine doydum
Kin duydum dizlerime iplere çıkrıklara
Hislerimi pişmanlık doldurdum
Bir damla gözyaşı ile
Gözlerimi doyurdum
Karanlığın sonsuzluğuna gömülü ölümcül yaram
Yaşamla ölümün eski bildik öyküsü
Tutulmakmı bir daha..
Yeminler olsun..
Faruk Civelek
5.0
100% (9)