8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1067
Okunma
sahi
nerede bıraktım yüzümü
bu gözler kimin
çiçeklerim nerde
nerden çıktı bu bitimsiz dikenler
parmağımda çevirdiğim tunç yüzük
yaşanmışlıklarım
huysuzlanan kedim yalnızlık
ne zamandan beri ellerim yaprak
havada seğiren bezgin ağırlık
kayan onca sevi
düş müydü hepsi
yetişemiyor artık Tanrı’nın boyasına eprimiş fırçam
yorgun renklerim soluk neftî
ah şu an bir fındık kabuğuna girsem ya
savursa rüzgar beni gönlünce şöyle dağ bayır
sonra bir ağacın kavuğuna bıraksa
soluklansam
soluğum orda tükense
belki çekirdek olurum
kim bilir
gönül gençyılmaz
5.0
100% (3)
Cevap Yaz