Saklı Olanı Saklamak
kıvrım kıvrım bu dokunmak
aklım karışık
özlemlerimi gizlemek yorarken
hayat sevincimi
yüzüme vuran ışığını bile unutmadım
saklamak istedim bir yerlere
ipek tenli bir üzülme sesiydin içimde
dışımı sevmiyorum biliyorsun...

suçladığım yanlarıma daima sensizlik hakim
kendimi sevmiyorum biliyorsun
ölümüme bir fon müziğiydi seni aramak
ve uyanmayı sevmedim hiçbir zaman
dizginleri sendeydi güneşimin
ben nedensiz uzaklaşmalar yorgunuyum
bilemezsin...
bilsen
sarp bakışlarından düşmezdim
yalnızlığa...

beni unut mutsuzluğumu unutma
yaralarımı bir çocuk ağlamasını hatırlar gibi hatırla
hiçbir avunmak sensizken gülmek sanılmasın
isterse beynimin ortasına duvar gibi örülen gözlerin
yıkılsın bütün bir varlığımın üzerine
ayrılık anlamazken beni
bari ölüm anlasa...
çocuğumsun ne yapsan yeridir
yanlışlıkla öldür beni...


Kağan İşçen