Ey! Goncada harlayan, lâl saçan kızıl hazan
Sana muhtaç her yemin, zaman kerbelâ sana
Âşıklar ah’ın sürer her mısrada bir Nâzân
Sana meftun bakar göz, töhmet aşikâr sana...



Mızrabın gam döküyor, rüzgârın keza yara
Zevkini süren var mı, gencinden ihtiyara?
Hüznüne kurban devran, düşer her gönül dara
Sana minnet, sana zevk, kül olur zahir sana...







Bestelerden hüzünlü gönüllere aktın ya
Zehrini sürme edip, kirpiklere taktın ya
Ateşleri harlayıp, yürekleri yaktın ya
Sana bezgin bakar ah, serzeniş yılgın sana...



Ateşin kehribar nar, kaç beden şifa sana
Sisli patikalarda Mecnun’lu dağlar sana
Güller hasret maşuka, bülbül aşina sana
Sana aşk diyorlar aşk, kalpler müptela sana...



Kaç Nigar ağlar senle, kaç Zühre döner sana?
Divane zihinlerin sevinci söner sana
Payende sermayedir, ah tutan sema sana
Sana lâl, sana bîtap, badedir kelâm sana...



Dokunduğun her beden gözlerinde yanmıştır
Vuslatı körükleyen, yokuşlarda kalmıştır
O yüce dağ başında sabırlar yakılmıştır
Sana dua, sana nem, her his aşiyan sana...



Renklerde soluklanır, griye bozar hüznün.
Ahenge sığmaz ritmin, sızılıdır her günün
Bu hiçlik deryasında, ehline bakar hüsnün
Sana dost olur azap, kısmet bahtiyar sana...



Evvel zaman içinden ahir zaman yolcusu
Hüznün yegâne yurdu, ol firkat tutkulusu
Yenilen mihenklerin azledilmez suskusu
Sana ferman, sana zül, kul ki ahuzar sana...

Ağrını evla sanıp toprağına sığındık
Saltık saltanatında haddimizi mi aştık?
Uyutmayan kahrınla geceyi deva sandık
Sana kaygı, sana düş, soluk intizar sana...

Sızılı her tınıda keman intizar sana
Sana ahkâm keser dil, dökülür zehir sana
Övgüler ol bahçende, yergiyle döner sana
Sana aşk diyorlar aşk, her canlı uğrar sana...



Aşk olsun AŞK.