Aşk, düz yolda giderken ayağı bir taşa takılıp düşen bir dalgın adamdır, duvara çarpıp yeniden dirilişi yaşayan...Yürüdükçe bitmeyişidir , yolun sonuna gelmeyişdir... Yare gülümseyen bir gül vermekten beri olmamaktır, görüp gözünü kapatmaktır aşk, görmemek, bakmamak, yoksaymaktır kendinden başka her şeydir aşk....

Aşk dediğin; sarıp sarmalamaktır hayatı, kucaklamak güneşi, sonra ardında bırakmaktır aydınlığı... Dönüşü olmayan yollara yüz sürüş, geriye bakmamaktır, tek başına dünyayı sırtlanmaktır aşk...

Aşk dediğin; mevsimsiz bir yemeği aç karnına düşlemektir, düşünde kendini görmek,kendinde doymak, mevsimlere aldanmaktır... Baharda açmış bir sonbahar gülüdür; sonu belli, başı belli bir romanda sıradışı yaşamak... Aşk bir düş görmektir, gördüğün düşte yaşamayı seçmek, ve belki de hiç uyanmamaktır....

Aşk dediğin; bir sarışın mavi gözlü peridir, yoklukları var eden Allah’a yakarıştır, bir melektir, el açıp yol gösteren... Bir siyah gözlü melektir, doğru yoldan şaşırtan... Aşk bir şeytandır, melekken şeytanlığı seçen bir kuldur, bir sırat köprüsünde kendini bulan...

Aşk bir ince çizgidir, ressamın kendi tuvalinde ilerleyemeşi,elini oynatmadan resmi çizişidir ve ansızın duruverişi.. Rengini belirleyemeyişi, aşk bir resimdir, içinde ressamın yüzünü gördüğün....Aşk dediğin bir yangın, ateşi sen, dumanı sen, külü sen!....Yandıkça yanmak istediğin, ışığında kayboldukça bulunmak istemeyiştir, ilk ve son kayboluşudur insanoğlunun ....

TEBRİKLER...