her nefeste soluduğum sensen
düşlediğim
yıldız yıldız gecelerimi süslediğim
bakındığım
kendimden geçip rüyalara daldığım
dilime düğümlediğim
yutkunduğum
ant içer gibi adını sayıkladığım sensen
attığım her adımda hedef
her dönüşte durağım sensen
adresim sen

coğrafyamın parseli
paftası, çapı
sevincimin çarpanı- böleni
asalı, kat sayısı sensen
coğrafyam sen
ederi sen
neden ben olam
coğrafyamın zararı ben
kârı sen

coğrafyam sen
lütfedip eserse rüzgârın
dağılır bulutların, yağarsa yağmurun
açan güller sen kokar
gül koku vermez kendine
kokusu bülbüle, bal arıyadır
malum dalın kısmeti dikenedir

coğrafyam güle bezenirse sen kokar
şakıyan bülbül adını sayıklar

kurur kırılırsa bir dalım
bir ucu yüreğini yaralar
yüreğin kan damlar
coğrafyam kana bulanır

gül koklamaksa muradın
coğrafyam kana bulanmasın
kan değildir güle rengini veren
sevginin özüdür, o özdür güle bal tadı veren

İbrahim ŞAHİN