Ve ben emanet bir canla çıktım karşına
Dilim yettiğince naçar ezgilerimi dökerim hicranına..



Tut ki... Tüm olasılıkları hiçe sayıp,
Hırpaladım kendimi zamanın katıksız düş harmanında
Ve bir mavzerin çığlığında kopardım bentlerini aşkın
Öfke halkaysa artık boynunda
Ve şahdamarımda atıyorsa can havli
Hazzını döken hüsran
Hüznümün seyrini düşün...
Baharımda güz günü yanılgılar...


//Güneşin ha ısıtıp ha ısıtacak hesabına düşmeden
Sıyrılıyorum hayatın dikenli kollarından...//


Yatağını bulur elbet akan su
Usul usul can yakar her yol alışı
Bilirim yarına verecek an/ı kalmamış şarkıların
Ben sus desem de canı acıyacak notaların
Puslanacak mısralar z/amansız...


Sen gittin ya dilsizliğe bürünecektir sedası bülbülün
Ve ben sana yine şarkılar biriktireceğim heybemde
Hangi acıyla uyanırsan uyan
Bir masalın rüyası olacak diken diken
Gül gözlerinde avuntu...


Ve ben yokluğunu kucaklayıp geldim kapına
Bilirim ki güneş doğsa bile üzerimize
Aydınlık ayrılıkların gölgesinde sersefil
Müptela mısralar veladet beyaz sayfaya
Karalama olsa da
Ben senin gözlerine aşina...

Sözde masallar uydurdum yalnızlığana
Dem vurdukça fırtına kör kurşunların anlamına
Vurgunum gün ağlayışlarında kopan ağıtlanmalara
Ve-da/ğlarım yaralarımı
Şefkatin yalancı salınmalarında...

Ah... Şimdi tuttuğum yıldızları yolluyorum sana
Ve bir hıçkırık sesiyle noktalıyorum şiiri
Her can verdiğinde kalbim adınla
Aşk sözcüklerini lanetliyorum...
Seni tüm iyi dileklerimden uzak
Yarınsız bir köşe başına lahitsiz gömüyorum.
Gönlüme çöl döken kahrından
Ebedi gidiyorum...