Paslanmış türkülere yoldaş sabahlar
Ve zulamda sazımdan kırık tınılar...




Yüksek tepelere tırmanan sözlerin ardından
Bayatlamış bakışların hesabı çekilecek kırbaca
Yokluğuna inat canı acıyacak yalın ayak sözcüklerin
Ve gün batımı kızıllığının işvesinde
Gebe kalacak yaşam doğru bildiğine...




Elini eteğini çekecek gün geceden
Ve bekleyecek sabırla tespihe dizilmiş umutlarını
Göğsünde yırtılacak çığlığının sesi
Usanmadan bıkmadan
Yalana aldanmadan geçecek
Sömürülmüş duyguların kucağından...





Astarsız bir geceyi röntgenliyor güneş
Ve yakıyor elleri hoyrat oynaşmaları...





Usturasız yalnızlıkların dibinde biter aşk
Çiçekler dilsiz kalır
Adını andıkça kıyılara özlem
Gözlere yaşlar oturur sorgusuzca...




Kaç yağmur yedim ben senin üstüne
İntihara meyilli kaç yıldızı kaydırdım saçlarıma...



Sessiz sedasız yaş(l)andı yıllar
Ve ardında ki sahipsiz yarınlar...




Şimdi utangaç bakışlarda saklı masumiyet
Aşk sana bile bile teslimiyet...





Açmak bilmeyen aşka esir kalarak
Günah dolu şarkılarda sen sadece nakarat...



Songül Karadağ Taştan